(…) Μια μέρα καθώς περνούσε μπροστά από το σχολείο, βλέπει έναν μικρό να παίζει έξω από αυτό.
“Ποιανού είναι αυτό το παιδί?” ρώτησε.
“Δικό μου!” είπε ο γονιός με ένα τρυφερό χαμόγελο. “Δικό μου για να το κρατήσω για λίγο, να του πλύνω τα χέρια, να του χτενίσω τα μαλλιά, να του πω τι να φορέσει, να το προετοιμάσω ώστε να γίνει τίμιος, δίκαιος κι ευγενικός άνθρωπος και να κάνει κάθε μέρα μόνο καλά πράγματα!”
“Ποιανού είναι αυτό το παιδί?”…ξαναρώτησε καθώς άνοιξε η πόρτα του σχολείου και κάποια μπήκε.
“Δικό μου!” είπε η δασκάλα με το ίδιο τρυφερό χαμόγελο. “Δικό μου για να το κρατήσω για λίγο, να του μάθω πώς να γίνει ήρεμο κι ευγενικό, να το καθοδηγήσω και να του εκπαιδεύσω το μικρό του μυαλουδάκι, να το βοηθήσω να μάθει να ζει με κανόνες, να πιστέψει στον εαυτό του, να κυνηγήσει τα όνειρά του και να πάρει τα καλύτερα από το σχολείο!”
“Ποιανού είναι αυτό το παιδί?” ρώτησε ακόμα μια φορά, καθώς το μικρό περνούσε τώρα την πόρτα του σχολείου.
“Δικό μας!!!” είπαν οι γονείς και η δασκάλα χαμογελώντας και έπιασαν ο καθένας ένα χεράκι του παιδιού. Δικό μας για να το αγαπάμε και να το εκπαιδεύσουμε μαζί… η δική μας ευλογημένη αποστολή για πάντα!
…………………………………
Αγαπημένοι μας γονείς, Σας ευχόμαστε η νέα σχολική χρονιά να είναι δημιουργική, γεμάτη υγεία, πρόοδο κι επιτυχίες! Η συνεργασία και στήριξή σας είναι πολύτιμη για εμάς, ώστε να συμμετέχουμε μαζί στην όμορφη προσπάθεια για την επίτευξη της γνώσης και της κοινωνικοσυναισθηματικής ανάπτυξης των «παιδιών μας»! Η Διεύθυνση και ο Σύλλογος Διδασκόντων του Σχολείου
|